Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO)
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO) – jest zespołem zabiegów, których zadaniem lub skutkiem jest przywrócenie podstawowych objawów życia, tj. co najmniej krążenia krwi lub krążenia krwi i oddychania.
1.Pamiętaj !!!
Zanim podejmiesz czynności ratownicze upewnij się, czy jest bezpiecznie w miejscu zdarzenia i czy nic Tobie i świadkom zdarzenia nie zagraża. Jeżeli jest bezpiecznie rozpocznij czynności ratownicze.
2. Sprawdź przytomność poszkodowanego:
-
delikatnie potrząśnij za ramiona i głośno zapytaj:
„Czy wszystko w porządku??, Czy Pan mnie słyszy??, Co się stało??”
3.Jeżeli nie reaguje:
-
głośno zawołaj o pomoc,
-
odwróć poszkodowanego na plecy, a następnie udrożnij drogi oddechowe,
wykonując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy: umieść jedną rękę
na czole poszkodowanego i delikatnie odegnij jego głowę do tyłu,
pozostawiając wolny kciuk i palec wskazujący tak, aby zatkać nimi
nos jeżeli potrzebne będą oddechy ratunkowe, opuszki palców drugiej
ręki umieść na żuchwie poszkodowanego, a następnie unieś ją w celu udrożnienia dróg oddechowych.
4. Utrzymując drożność dróg oddechowych wzrokiem, słuchem i dotykiem oceń, czy występuje prawidłowy oddech.
Oceń wzrokiem ruchy klatki piersiowej, i nasłuchuj przy ustach poszkodowanego szmerów oddechowych, staraj się wyczuć ruch powietrza na swoim policzku. W pierwszych minutach po zatrzymaniu krążenia poszkodowany może słabo oddychać lub wykonywać głośne, pojedyncze westchnięcia. Nie należy ich mylić z prawidłowym oddechem. Na ocenę wzrokiem, słuchem i dotykiem przeznacz nie więcej niż 10 sekund. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości czy oddech jest prawidłowy, działaj tak, jakby był nieprawidłowy.
5. Jeżeli jego oddech nie jest prawidłowy: wyślij kogoś po pomoc, a jeżeli jesteś sam, zostaw poszkodowanego i wezwij pogotowie, wróć i rozpocznij uciskanie klatki piersiowej zgodnie z poniższym opisem:
-
uklęknij obok poszkodowanego,
-
ułóż nadgarstek jednej ręki na środku mostka poszkodowanego,
-
ułóż nadgarstek drugiej ręki na pierwszym,
-
spleć palce obu dłoni i upewnij się, że nie będziesz wywierać nacisku na żebra poszkodowanego,
-
nie uciskaj nadbrzusza ani dolnej części mostka,
-
pochyl się nad poszkodowanym,
-
wyprostowane ramiona ustaw prostopadle do mostka i uciskaj na głębokość 4 – 5 cm,
-
po każdym uciśnięciu zwolnij nacisk na klatkę piersiową, nie odrywając dłoni od mostka.Powtarzaj uciśnięcia z częstotliwością 100/min (nieco mniej niż 2 uciśnięcia/s), okres uciskania i zwalniania nacisku (relaksacji) mostka powinien być taki sam.
6. Połącz uciskanie klatki piersiowej z oddechami ratowniczymi:
-
po wykonaniu 30 uciśnięć klatki piersiowej udrożnij drogi oddechowe, odginając głowę i unosząc żuchwę,
-
zaciśnij skrzydełka nosa, używając palca wskazującego i kciuka ręki umieszczonej na czole poszkodowanego,
-
pozostaw usta delikatnie otwarte jednocześnie utrzymując uniesienie żuchwy,
-
weź normalny wdech i obejmij szczelnie usta poszkodowanego swoimi ustami, upewniając się, że nie ma przecieku powietrza,
-
wdmuchuj powoli powietrze do ust poszkodowanego przez około 1 sekundę (tak jak przy normalnym oddychaniu), obserwując jednocześnie czy klatka piersiowa się unosi; taki oddech ratowniczy jest efektywny, utrzymując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy, odsuń swoje usta od ust poszkodowanego i obserwuj czy podczas wydechu opada jego klatka piersiowa,
-
jeszcze raz nabierz powietrza i wdmuchnij do ust poszkodowanego, dążąc do wykonania dwóch skutecznych oddechów ratowniczych, następnie ponownie ułóż ręce w prawidłowej pozycji na mostku i wykonaj kolejnych 30 uciśnięć klatki piersiowej,
-
kontynuuj uciskanie klatki piersiowej i oddechy ratownicze w stosunku 30 : 2,
-
przerwij swoje działanie w celu sprawdzenia stanu poszkodowanego tylko gdy zacznie on prawidłowo oddychać. W innym przypadku nie przerywaj resuscytacji.
RKO ograniczona wyłącznie do uciśnięć klatki piersiowej możesz prowadzić w następujących sytuacjach:
-
Jeżeli nie jesteś w stanie lub nie chcesz wykonywać oddechów ratowniczych, zastosuj uciśnięcia klatki piersiowej.
-
Jeżeli stosujesz wyłącznie uciśnięcia klatki piersiowej, wykonuj je bez przerwy, z częstotliwością 100 uciśnięć/min.
7. Kontynuuj resuscytację do czasu gdy:
-
przybędą wykwalifikowane służby medyczne i przejmą działania,
-
poszkodowany zacznie prawidłowo oddychać,
-
ulegniesz wyczerpaniu.